Ik heb jaren gewerkt voor Eco-Schools. Het begrip ‘eco’-school heeft voor mij in de loop van de tijd een andere betekenis gekregen. ‘Eco’ slaat voor mij niet alleen op de planten en de dieren. Ik zie het als alternatief voor ‘ego’, waarbij ‘ego’ slaat op de benadering waarbij het ‘ik’ centraal staat en ‘eco’ op de benadering waarbij de ik-persoon in de context wordt gezien. De natuur vormt de basis van ons bestaan.

Natuurinclusiviteit moeten we volgens mij daarom in de eerste plaats niet behandelen als thema, maar als principe. Persoonsvorming begint bij het besef dat we als mensen onderdeel zijn van een groter geheel: de natuurlijke wereld. In het onderwijs gaat het erom een innerlijk kompas te ontwikkelen dat ieder helpt om richting te geven aan je eigen leven in relatie tot je sociale en natuurlijke omgeving. Natuurinclusief onderwijs beschouw ik dan ook als onderwijs dat bijdraagt aan de kunst om vrij, verbonden en verantwoordelijk te leven.